Zaterdag 23 maart hebben we een korte lezing van Joke Verweerd bijgewoond, schrijfster van het boek 'Troostpleister'. In dit boek verwoordt ze wat het betekent om een geliefd persoon los te moeten laten en hoe rauw rouw is. Een eerlijk verhaal over haar ervaringen, afgewisseld met gedichten, waarvan 'Ik zie je nog' er één is.
Ik zie je nog
Ik zie je nog,
soms in een droom.
Ik hoor je stem
soms onverwacht.
Ik weet nog zo goed hoe je lacht.
Je bent voor een deel in mij achtergebleven;
zo zal ik nooit helemaal zonder je leven.
Je zult er steeds zijn,
in vreugde en in pijn.
Herinneren is toch niet enkel verdriet?
Dan doe ik het mooie ervan zo teniet.
Je bent voor een deel in mij achtergebleven;
dus zal ik nooit helemaal zonder je leven.
Comments